Het eind en een nieuw begin

Hier is dan eindelijk mijn laatste verslag vanuit Vietnam! Ik ben opnieuw in Hanoi, voor de 3e keer inmiddels en ik begin deze stad steeds leuker te vinden. Vandaag vind ik de stad zelfs rustig, waarschijnlijk begin ik gewoon aan al het kabaal te wennen :)

Even weer bij het begin beginnen. Vanuit Hanoi ging ik met de nachtbus naar Hoi An! De nachtbus was redelijk comfortabel, het is een bus vol met stoelen die je helemaal achterover kunt klappen, je krijgt een dekentje en dat is het. Toch word je door het gewiebel van de bus wel aardig in slaap gesust. Ik had hoge verwachtingen van Hoi An en die zijn ook zeker waargemaakt. Als ik me daar nog niet welkom voelde, dan weet ik het ook niet meer, overal op de huizen, hotels, restaurants, borden, souveniers, staat Hoi An, heel leuk :)

Het oude centrum is de plek waar je moet zijn, echt ontzettend leuk en gezellig om te zien. Allemaal gele, oude gebouwen, kleine huisjes, een leuk bruggetje vol met lampionnen en allemaal bootjes op het water, een hele bijzondere, gezellige sfeer. Als je in Hoi An bent, MOET je wat laten maken. Dat kan vanalles zijn, een mooi mantelpakje (eehm... nee) een mooie jurk (ik heb er tientallen gepast, maar ik vond het allemaal net niet) slippers (dat kon ik natuurlijk niet laten, dus ik heb nu unieke slippers!) En een kort broekje, ook helemaal leuk. Je wordt helemaal opgemeten en dan willen ze je nog een paar jurken aansmeren, je kunt het zo krijgen zoals je het wilt en de volgende dag ligt het al voor je klaar!

Voor het grootste gedeelte heb ik lekker door alle straatjes geslenterd en genoten van alles om me heen. 1 dag heb ik een fiets gehuurd en ben ik naar het strand gegaan. Toen ik er bijna was stond er een soort politieagent op z'n fluitje te blazen en met een stok te zwaaien dat ik moest stoppen. Maar ik ben heel goed in negeren en ik fietste dus gewoon door, ik kwam er gelukkig mee weg. Ik weet namelijk dat heel veel toeristen op die manier worden opgelicht, door nepagenten :) En ik fietste alleen maar, dus daar kan weinig verkeerd aan zijn dacht ik zo. Het strand was best mooi, maar het waaide ontzettend en toen ik er net was begon het te regenen, ik bleef volhouden en later kwam de zon nog voor een half uur tevoorschijn :) Het was tenminste iets.

Na Hoi An ging de reis door naar Nha Trang, ook weer met de nachtbus. Deze keer was het veel minder comfortabel, het leek wel alsof ik helemaal geen beenruimte had, maargoed, het was maar 11 uur :)

Dan kom je dus heel fris en fruitig om 5 uur sochtends aan en dan moet je zelf maar even uitzoeken waar je bent en waar je naartoe gaat. Gelukkig had ik in de bus een jongen uit Oostenrijk leren kennen, dus ik dacht, dan zoeken we mooi samen. Ik vond hm al snel redelijk irritant en dat liet ik ook merken, maar hij wilde toch wel een kamer delen, uhm.. ik niet :) Uiteindelijk na een hoop gedoe en gesjouw kwamen we bij een goed hotel en maakten we een deal voor 7 dollar per nacht. We bleken op de beste plek ooit te zitten, ongeveer 100 meter van het strand!

De dag begon goed, maar in de middag kwam de regen en dan niet even een buitje, maar echt stortregen, dat had ik in Hoi An ook al gehad. Echt niet relaxed, want alle straten lopen meteen onder en je kunt helemaal niks meer, behalve dan op je hotelkamer zitten, leuk :(

Gelukkig was de dag erna beter, in ieder geval droog, maar nog steeds geen zon! En wat wil je als je op het strand bent? Precies ja!
Toch ging ik wel naar het strand, heerlijk lezen en relaxen. Het was een erg mooi en langgerekt strand, dus ik liep vaak een heel stuk verder waardoor ik lekker een plekje voor mezelf had, zonder al die stomme toeristen ;-)

Ik voelde me erg onrustig door het slechte weer en de slechte voorspellingen, maar ik voelde dat ik nu gewoon eens voor 1x rustig aan moest doen en gewoon moest blijven waar ik was. En dat was heel wijs :)

Want.. daar kwam de zon!! Oooowwwwhh.. en ik heb heerlijk liggen bakken, daar had ik nou zo'n zin in ! En dat zonder rood worden he? Echt het einde! Zwemmen had ik wel gewild, ik heb een poging gedaan, maar serieus.. die golven zijn echt zooo hoog, dan ga ik er met bikini in, maar ik weet zeker dat ik er zonder bikini weer uit kom en dat is toch niet helemaal de bedoeling......

Er werd veel gewaarschuwd voor zakkenrollers in Nha trang, dus veel mensen voelden zich onveilig en vertrokken daardoor ook eerder. Zelf had ik er weinig last van, het is vanaf half 6 al donker, dus dan is het officieel onveilig, maar toch, dat hield me niet echt tegen, als je erbij nadenkt is het overal onveilig.
Op het strand kwamen er allemaal kooplui voorbij, de enige zinvolle was met een mand vol fruit, het ziet er niet alleen al geweldig uit, maar het smaakt ook nog eens heel goed!

Het enige wat minder was, waren een aantal mensen die een beetje gek deden. 1x was ik savonds op het strand en een oude vrouw ging lekker voor mn neus zitten plassen, daarna kwam ze naar mij en bleef ze me maar op mn schouder tikken en toen pakte ze mn tas, maar gelukkig was toen die jongen weer bij me om die vrouw mooi weg te jagen :-) En een andere keer werd er naar me geroepen vanaf het strand door een man en toen ik na heel vaak roepen eindelijk omkeek stond hij allemaal vieze gebaren te maken...mmm.. negeren en weglopen :)

Vanaf Nha trang ging ik naar Dalat! Mijn pickup naar de bus was... een scooter.. dus daar ging ik met een 4 tassen achterop en een mooi helmpje op! Ik ben toch altijd weer verbaasd dat het lukt.. hoewel ik mensen met koelkasten achterop heb zien rijden, ik zou onderhand toch moeten snappen dat alles kan.

Dalat... was niks aan :) De rit ernaartoe was absoluut de moeite waard, cirkelend door de bergen, heel veel groen, erg mooi. Dalat city ... tja.. is gewoon een city.. en dat vindt An niet zoveel aan. Ik had een Zweeds meisje leren kennen en we deelden samen een kamer. Samen hebben we de stad een beetje verkend.. de markt en we zagen wat tempels, maar ook die dag hadden we regen en ik vond het allemaal wel prima.

Dus ik was weer onrustig en besloot om de volgende dag naar Mui Ne te gaan. Ook dat was een hele goede keuze!
Mui Ne is relaxed, strand.. en dat is het! Heerlijk, wat heb je nog meer nodig?
De tweede dag werd ik opgehaald door een kerel op een scooter, hij bracht me naar de witte zandduinen, de rode en naar de Fairy stream, ik verwachtte er helemaal niks van, maar het was echt geweldig! Vooral de Fairy stream. We zagen een vaag vergeeld bord en we liepen over een paadje en toen zei hij, je moet hier de rivier in en dan loop je een stuk verder en daar is het. Ik begon al te lachen.. heel grappig, de rivier in, okee, waar is het echte pad? Oh.. het was echt de bedoeling dat ik de rivier in ging. Geen probleem, het was helemaal niet diep en eigenlijk wel lekker met mn voetjes in het water. Na een stuk lopen en een zandheuvel over konden mijn ogen niet geloven wat ze zagen. Rode en witte rotsen met een rivier ernaast en palmbomen aan de andere kant, echt ontzettend bijzonder!

En daar was de zon!!! Vol enthousiasme ging ik naar het strand, wat minder mooi was dan Nha trang, maar toch een prima plek om te zijn! Mijn hoofd was al snel klaar met de zon en begon protesterend te bonken, dus ik moest wel in de schaduw gaan liggen :(
Toch was het echt genieten! Het geluid van de golven, het gevoel van vrijheid, de zon, de wind...

Mijn hotelkamer was helemaal goed, deze keer voor 8 dollar. Het moment dat ik de kamer binnenstapte viel alles zo'n beetje uit elkaar. Ik wilde een handdoek van het rek pakken en het hele rek kletterde op de grond. Ik ging op het bed zitten, leunde achterover en het hele bed zakte in elkaar! Maargoed, na heel wat gelach van de eigenaar zat alles weer in elkaar :-) Er zat ook een salamander in mn badkamer, maar dat was wel gezellig, ik vind ze wel schattig. Ook zat er standaard een pad op de trap en nog tientallen salamanders en liep er een gans voor het hotel. Zo zie je maar, ik ben nooit alleen.

Saigon! Dat was de volgende stop! Ik had totaal geen zin in een grote stad, maar het viel me best mee. Ik werd heel fijn in het centrum afgezet, dus een hotel was zo gevonden. De badkamer was zo klein dat ik bijna m'n kont niet kon keren, maar het was goed genoeg. Ik liep een beetje in het rond, maar was al snel klaar met alle scooters en besloot om in een park te gaan zitten. Daar kwam een vrouw naast me zitten en met me kletsen. Haar zus zou binnenkort ook naar Nederland gaan en ze wilde graag dat ik haar zou ontmoeten en haar over Nederland zou vertellen. Ze vroeg of ik met haar meeging. Dat vond ik niet echt het beste idee, als je net in een nieuwe stad bent en om dan met een vreemde mee te gaan... zo ben ik niet opgevoed :-) Dus ik zei dat ze wel naar het park mocht komen. De vrouw ging weg. Ondertussen werd mij een manicure aangeboden, dus m'n nagels werden heerlijk verzorgd, net wat ik nodig had. De vrouw bleef maar naar me lachen en wijzen dat ik zo mooi was. Als je een ego boost nodig hebt, kom dan naar Vietnam! Iedereen vind je mooi :-) Tijdens mijn manicure kwam de andere vrouw terug, nu samen met haar broer. Ook heel aardig natuurlijk. Ze zei weer dat mijn transport klaar was. Opnieuw zei ik dat ik niet meeging. Ze bleef weer op me wachten...
Op een gegeven moment ben ik maar weggegaan en heb ik gezegd dat ik zo terug zou komen, maar dat heb ik niet gedaan, ik vertrouwde het niet.

Mijn hotel was een deel van een huis, dus ik kwam steeds door de woonkamer naarbinnen waar de familie een beetje aan het rondhangen was en dan door de keuken en dan naarboven, heel grappig. Op straat was het een enorme drukte, vooral veel verkopers van sigaretten, kaarten, zonnebrillen... het houdt niet op. Als je ergens gaat eten komt er elke 5 minuten wel iemand iets van je vragen.

Ik kwam af en toe bekenden tegen, dus dan stond ik weer even gezellig te klesten, altijd leuk, iedereen gaat toch dezelfde route.
De volgende ochtend was het weer tijd om te gaan! Vliegen van Saigon naar Hanoi! Er is totaal geen systeem op dat vliegveld, dus er is een soort rij, maar iedereen dringt voor en ze gaan met een hele groep tegelijk inchecken, niet heel efficient. Maar ik wachtte geduldig, en uiteindelijk had ik mn boarding pass.. eeehmm.. bonnetje :) Daarna opnieuw in de rij voor de douane... iedereen staat zo dicht mogelijk op elkaar.. alsof dat helpt, maar dat zijn ze gewend. Toen weer wachten en uiteindelijk het vliegtuig in. Daar zat een vietnamees meisje van 27 jaar naast me. Ze zat al te lachen samen met haar vader en naar me te wijzen, toen begonnen de vragen, hoe oud, waar vandaan, hoe lang in Vietnam, getrouwd? En dan aanraken, eerst kijken wat voor boek ik aan het lezen ben, dan iets van mn vestje plukken, dan m'n hand vastpakken en het bestuderen alsof ik zeven vingers aan 1 hand heb in plaats van vijf. Later legde ze haar hoofd op m'n schouder en natuurlijk zei ze dat ik zo mooi was, haha, ik blijf het bijzonder vinden.

Nu ben ik dus opnieuw in Hanoi en is mijn reis in Vietnam ten einde. Het was een enorme ervaring, veel dingen zijn tegengevallen, maar ook veel dingen hebben me blij verrast. Ik heb ontzettend veel mooie natuur gezien en een cultuur die zooooo anders is dan ik gewend ben... Ik ben heel blij dat ik gegaan ben, het heeft me sterker gemaakt en ik ben weer heel wat ervaringen rijker :)

Dit avontuur is bijna voorbij, maar een nieuw avontuur staat al op me te wachten...

Australie is de volgende stap, een hele grote zelfs en ik heb er heel heel heel heel heel heel heel heel heel heel heel veeeeeeel zin in!

Jullie ook? :)

Tot schrijfs !!

Liefs