De eeuwige glimlach
Door: angeliquevanwegen
Blijf op de hoogte en volg Angelique
19 Oktober 2011 | Laos, Luang Prabang
Wat word ik blij van Laos!! Het is mooi, iedereen is laid-back, echt een heerlijk sfeertje en iedereen is ontzettend aardig, ik heb nu al pijn in mn kaken van al het glimlachen!
Vanaf Vang vieng was het 7 uur in de bus naar Luang prabang, althans... dat zeiden ze, uiteindelijk duurde het drie uurtjes langer. De busrit was niet verkeerd, het uitzicht was nameljk prachtig, we reden helemaal tussen de bergen, soms was het een klein beetje eng als we weer door een enorme kuil moesten en de bus zooo naar 1 kant hing dat het leek alsof we in de afgrond zouden storten, maar ik ben er al aardig aan gewend om maar gewoon alles over je heen te laten komen, niets is hier te gek.
Ik kwam gezellig een Nederlands meisje tegen en samen hebben we een questhouse gezocht, ik had een heerlijk bed waar de veren in mn rug prikten haha maar het was echt een fijne kamer, geloof het of niet. Luang prabang is in 1 woord geweldig, je voelt je meteen thuis en gaat algauw mee in the flow van, maak je geen zorgen, morgen is er weer een dag en vandaag doen we gewoon lekker niks :-) Het is mooi en groen. Ik ben hier een paar dagen geweest en heb vooral rondgelopen, natuurlijk heb ik ook weer een fietsje gehuurd, lijkt onschuldig, maar was eigenijk levensgevaarlijk, omdat de remmen het niet deden en het is hier best heuvelachtig, dus soms sprong ik er maar gewoon vanaf, met goed gevolg :-)
Ik verheugde me al enorm op de nachtmarkt en het viel zeker niet tegen, eigenlijk waren het bijna teveel kraampjes, zelfs voor mij :-) Ik heb oorbellen gekocht en een portomonnee en natuurlijk een tas.. tja, dus ik loop nu met drie tassen, het moest er eens van komen! Utopia is een superleuke bar waar je languit kunt liggen met je voetjes over de rand van een soort afgrond en je kijkt uit op de rivier, heerlijk rustig en soms speelt er iemand gitaar... dat is pas leven! Overal zijn er overheerlijke stokbroodjes te koop en fruitshakes, maar waar kies ik weer voor? Voor een oreo shake, ik kan het niet helpen, maar mijn lichaam schreeuwt om chocolade! ;-)
Ook zijn we naar de Kuang si watervallen gegaan, SUPERMOOI! Er waren ook beren, maar die vond ik niet zo bijzonder. Op de weg ernaartoe kwamen we een olifant tegen, dat vond ik dan wel weer leuk. Bij de watervallen liep ik totaal de verkeerde richting op, we moesten helemaal omhoog klimmen op een onmogelijk modderig pad en toen kwamen we... nergens... mmm... dus maar weer terug en ik houd al zo van hiken.. maar daar was het dan... DE waterval! Echt de moeite waard, superhoog, supergroot en heel, heel mooi. Daarnaast ook nog eens lekker verfrissend, want we hebben er ook maar even een duik genomen, echt heerlijk na al dat onnodige klimmen.
Het is hier HEET, dus als je iets onderneemt ben je voor de rest van de dag niet meer vooruit te branden, maar het leuke is dat dat ook niet hoeft!
Vanuit hier ben ik naar een plaatsje iets verder in het noorden gegaan, Nong Khiaw... 3 uur hiervandaan. Na een hoop gehobbel kwamen we aan, een dorpje tussen reusachtige bergen! Ik moest echt een takkeneind lopen om uberhaupt maar een guesthouse te vinden, dus ik liep er een beetje verloren bij, maar gelukkig kreeg ik een tip van een andere backpacker en al snel daarna had ik een leuk hutje gevonden met het mooiste uizicht ooit! Het toilet was alleen een beetje jammer, gewoon een gat in de grond, maargoed, dat moet dan maar.
Ook daar heb ik niet veel gedaan, want er was niks. Rondlopen alleen al was de moeite waard, je kijkt echt je ogen uit naar alle natuur om je heen, bergen zien er altijd heel onwerkelijk uit, dus ik kan er uren naar staren. Dat deed ik dus ook, vanuit mijn hangmatje op m'n balkonnetje, een kat kwam me de hele dag gezelschap houden, dus ik was nooit alleen. Bij het eten kwam er een klein meisje bij me zitten, volgens haar vader is ze 1 of 3 jaar, dan zal ze wel 2 jaar zijn denk ik dan, valt ook niet mee om dat allemaal bij te houden, maar ik vond het wel gezellig.
Mijn bed was heerlijk, dus ik sliep als een roosje, hoewel ik steeds wakker werd voor een nieuwe krabsessie... ik heb nu 32 muggenbulten, niet te weinig :-) En m'n deet is op :-( Ze vinden me blijkbaar om op te eten!
Ik ben niet zo heel goed in niks doen, hoewel jullie dat nu misschien wel allemaal denken. Maar ik ben heel goed in mezelf bezighouden. Als ik door het dorpje liep werd ik de hele tijd aangestaard, ik ben er nu wel aardig aan gewend, iedereen zegt hallo en vooral de hele kleintjes blijven enthousiast naar me zwaaien, ik voel met net de Koningin :-)
Stel dat ze me daar nog eens voor vragen, dan kan ik de cursus glimlachen en zwaaien mooi skippen!
Vandaag ben ik weer terug in Luang prabang, echt fijn! Ik ging nu met de lokale bus en mocht dus het hele eind weer teruglopen, maar ik bleef vriendelijk lachen. Daarna moest ik weer mn tas optillen, want die gaat hier altijd bovenop de bus.. ik denk dat ik al aardig spierballen aan het kweken ben. De bus was prima, hobbel de hobbel, maar ik moest echt echt echt plassen en dat kon niet. We stopten ergens, maar dan kon je alleen langs de kant van de weg.. mmm... toch maar niet... ik was zooooooo blij toen we bij het busstation waren en er zo'n gat in de grond wc was!! En nu heb ik in mn guesthouse een normaal toilet, hallelujah :-) Waar je al niet blij van kunt worden he?
Hier moest ik eerst ook weer een heel eind lopen met mn tas, maar ik heb een fijn guesthouse. Die kerel kon ook een vliegticket voor me regelen, dus ik sprong maar weer bij hem achterop de scooter. Dus alles is geregeld. Morgen vertrek ik naar Vietnam, Hanoi en ga ik Laos toch echt verlaten :-(
Ik heb veel negatieve verhalen over Vietnam gehoord, de mensen zouden onaardig en zelfs aggressief zijn en alleen maar op je geld uit. Toch ben ik zo eigenwijs om dat zelf te willen ontdekken. Ik denk dat het namelijk heel mooi is en dat wil ik met eigen ogen zien en ik vertrouw erop dat het voor mij wel een goede ervaring zal zijn, en zo niet, dan vind ik wel weer een andere weg :-)
Ik nodig jullie allemaal uit om weer met me mee te reizen :-)
Heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes, ik vind het heel bijzonder en erg leuk dat zoveel mensen dit lezen en erop reageren, dus vooral blijven doen :-)
Liefs
Vanaf Vang vieng was het 7 uur in de bus naar Luang prabang, althans... dat zeiden ze, uiteindelijk duurde het drie uurtjes langer. De busrit was niet verkeerd, het uitzicht was nameljk prachtig, we reden helemaal tussen de bergen, soms was het een klein beetje eng als we weer door een enorme kuil moesten en de bus zooo naar 1 kant hing dat het leek alsof we in de afgrond zouden storten, maar ik ben er al aardig aan gewend om maar gewoon alles over je heen te laten komen, niets is hier te gek.
Ik kwam gezellig een Nederlands meisje tegen en samen hebben we een questhouse gezocht, ik had een heerlijk bed waar de veren in mn rug prikten haha maar het was echt een fijne kamer, geloof het of niet. Luang prabang is in 1 woord geweldig, je voelt je meteen thuis en gaat algauw mee in the flow van, maak je geen zorgen, morgen is er weer een dag en vandaag doen we gewoon lekker niks :-) Het is mooi en groen. Ik ben hier een paar dagen geweest en heb vooral rondgelopen, natuurlijk heb ik ook weer een fietsje gehuurd, lijkt onschuldig, maar was eigenijk levensgevaarlijk, omdat de remmen het niet deden en het is hier best heuvelachtig, dus soms sprong ik er maar gewoon vanaf, met goed gevolg :-)
Ik verheugde me al enorm op de nachtmarkt en het viel zeker niet tegen, eigenlijk waren het bijna teveel kraampjes, zelfs voor mij :-) Ik heb oorbellen gekocht en een portomonnee en natuurlijk een tas.. tja, dus ik loop nu met drie tassen, het moest er eens van komen! Utopia is een superleuke bar waar je languit kunt liggen met je voetjes over de rand van een soort afgrond en je kijkt uit op de rivier, heerlijk rustig en soms speelt er iemand gitaar... dat is pas leven! Overal zijn er overheerlijke stokbroodjes te koop en fruitshakes, maar waar kies ik weer voor? Voor een oreo shake, ik kan het niet helpen, maar mijn lichaam schreeuwt om chocolade! ;-)
Ook zijn we naar de Kuang si watervallen gegaan, SUPERMOOI! Er waren ook beren, maar die vond ik niet zo bijzonder. Op de weg ernaartoe kwamen we een olifant tegen, dat vond ik dan wel weer leuk. Bij de watervallen liep ik totaal de verkeerde richting op, we moesten helemaal omhoog klimmen op een onmogelijk modderig pad en toen kwamen we... nergens... mmm... dus maar weer terug en ik houd al zo van hiken.. maar daar was het dan... DE waterval! Echt de moeite waard, superhoog, supergroot en heel, heel mooi. Daarnaast ook nog eens lekker verfrissend, want we hebben er ook maar even een duik genomen, echt heerlijk na al dat onnodige klimmen.
Het is hier HEET, dus als je iets onderneemt ben je voor de rest van de dag niet meer vooruit te branden, maar het leuke is dat dat ook niet hoeft!
Vanuit hier ben ik naar een plaatsje iets verder in het noorden gegaan, Nong Khiaw... 3 uur hiervandaan. Na een hoop gehobbel kwamen we aan, een dorpje tussen reusachtige bergen! Ik moest echt een takkeneind lopen om uberhaupt maar een guesthouse te vinden, dus ik liep er een beetje verloren bij, maar gelukkig kreeg ik een tip van een andere backpacker en al snel daarna had ik een leuk hutje gevonden met het mooiste uizicht ooit! Het toilet was alleen een beetje jammer, gewoon een gat in de grond, maargoed, dat moet dan maar.
Ook daar heb ik niet veel gedaan, want er was niks. Rondlopen alleen al was de moeite waard, je kijkt echt je ogen uit naar alle natuur om je heen, bergen zien er altijd heel onwerkelijk uit, dus ik kan er uren naar staren. Dat deed ik dus ook, vanuit mijn hangmatje op m'n balkonnetje, een kat kwam me de hele dag gezelschap houden, dus ik was nooit alleen. Bij het eten kwam er een klein meisje bij me zitten, volgens haar vader is ze 1 of 3 jaar, dan zal ze wel 2 jaar zijn denk ik dan, valt ook niet mee om dat allemaal bij te houden, maar ik vond het wel gezellig.
Mijn bed was heerlijk, dus ik sliep als een roosje, hoewel ik steeds wakker werd voor een nieuwe krabsessie... ik heb nu 32 muggenbulten, niet te weinig :-) En m'n deet is op :-( Ze vinden me blijkbaar om op te eten!
Ik ben niet zo heel goed in niks doen, hoewel jullie dat nu misschien wel allemaal denken. Maar ik ben heel goed in mezelf bezighouden. Als ik door het dorpje liep werd ik de hele tijd aangestaard, ik ben er nu wel aardig aan gewend, iedereen zegt hallo en vooral de hele kleintjes blijven enthousiast naar me zwaaien, ik voel met net de Koningin :-)
Stel dat ze me daar nog eens voor vragen, dan kan ik de cursus glimlachen en zwaaien mooi skippen!
Vandaag ben ik weer terug in Luang prabang, echt fijn! Ik ging nu met de lokale bus en mocht dus het hele eind weer teruglopen, maar ik bleef vriendelijk lachen. Daarna moest ik weer mn tas optillen, want die gaat hier altijd bovenop de bus.. ik denk dat ik al aardig spierballen aan het kweken ben. De bus was prima, hobbel de hobbel, maar ik moest echt echt echt plassen en dat kon niet. We stopten ergens, maar dan kon je alleen langs de kant van de weg.. mmm... toch maar niet... ik was zooooooo blij toen we bij het busstation waren en er zo'n gat in de grond wc was!! En nu heb ik in mn guesthouse een normaal toilet, hallelujah :-) Waar je al niet blij van kunt worden he?
Hier moest ik eerst ook weer een heel eind lopen met mn tas, maar ik heb een fijn guesthouse. Die kerel kon ook een vliegticket voor me regelen, dus ik sprong maar weer bij hem achterop de scooter. Dus alles is geregeld. Morgen vertrek ik naar Vietnam, Hanoi en ga ik Laos toch echt verlaten :-(
Ik heb veel negatieve verhalen over Vietnam gehoord, de mensen zouden onaardig en zelfs aggressief zijn en alleen maar op je geld uit. Toch ben ik zo eigenwijs om dat zelf te willen ontdekken. Ik denk dat het namelijk heel mooi is en dat wil ik met eigen ogen zien en ik vertrouw erop dat het voor mij wel een goede ervaring zal zijn, en zo niet, dan vind ik wel weer een andere weg :-)
Ik nodig jullie allemaal uit om weer met me mee te reizen :-)
Heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes, ik vind het heel bijzonder en erg leuk dat zoveel mensen dit lezen en erop reageren, dus vooral blijven doen :-)
Liefs
-
19 Oktober 2011 - 10:54
TWilly:
Zo Majesteit, je redt je maar weer best daar he? we kijken allemaal over je schouder mee en het is alsof we het zelf beleefd hebben. Maak je maar geen zorgen over Veitnam. Ik weet van een enthousiaste vriendin dat het er schitterend is en het gaat vast je favoriete land worden! haha!
Goede reis en graag tot lezens!
Met veel liefs en groeten uit V -
19 Oktober 2011 - 12:17
Pap En Mam:
Sabaidy :-) op z'n Laos lieve An,
Stoere backbacker, ze zwaaien niet alleen naar je als een koningin, maar ze nemen met respect "een petje af" voor jou :-)
Wat een bijzondere ervaringen en wat een heerlijke verhalen! Je bent nog vergeten te schrijven over die grote spin!
We zien dat je nog steeds een Hollands ritme hebt, vandaag in een hobbelbus en lopen met zware bepakking en drie ;-) tassen en dan morgen alweer een vliegreis maken :) Dan is het maar goed dat er in Non Khiaw helemaal NIETS te doen was en je verplicht moest CHILLEN :)
Veel plezier in Vietnam!
Hele dikke knuffel uit Amersfoort, waar het nu hagelt !!!
-
19 Oktober 2011 - 14:01
Jolanda:
Nou als ze in Laos zo naar je lache gaat dat bij de buren ook zeker gebeuren hoor. Daar ben ik zeker van. Anders geniet je gewoon van de omgeving toch? ooo wat erg van die 32 bulten om gek van te worden. Je bent idd heel lekker dan! haha hopelijk blijven ze klein. ;-) Goede vlucht morgen/vandaag.
Hele dikke knuffel en dikke kus -
19 Oktober 2011 - 15:32
Rieneke:
Heeej schat,
Uiteraard reis ik weer mee.. en bevalt het niet, dan vliegen we toch gewoon weer terug naar het o zo blije Laos!?
Enne.. don't worry, be happy :-)
Geniet met volle teugen en doe vooral ook voorzichtig in Vietnam!
Dikke kus en knuff!!!! -
20 Oktober 2011 - 07:36
Nic:
Klinkt weer heel erg ok allemaal An! Niet heel erg goed voor te stellen nu we hier weer met onze winterjassen rondlopen.. Super veel plezier in Vietnam, ben benieuwd naar je volgende verhalen! En sla die over grote spinnen inderdaad maar over, anders reis ik denk ik niet meer mee ;). Oh en je bént ook een koningin! :)
Doei!
Liefs -
23 Oktober 2011 - 18:13
Roelien :
Hey An,
Beetje een late reactie, maareh heb pas nu je verhááalen goed gelezen. Ben erg blij dat je het nu goed naar je zin hebt! Ben trots op je en ook wel een beetje jaloers hoor:)-
Op naar Vietnam, veel plezier daar!!
oh ja.. en gewoon chocola blijven eten hoor, daar blijf je gezond bij! Liefs Roelien -
25 Oktober 2011 - 11:01
Marcia:
hoihoi!!
wat een ontzettend lang verhaal weer!!:)
leuk hoor...als je het leest zie ik het allemaal voor me haha
groetjes marcia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
