Drie landen en een hele lange reis.

We zijn in Peru! In Cuzco om precies te zijn. Sinds mijn laatste verslag zijn we in Bolivia, Brazilië en Paraquay geweest, dus ik zal even bij het begin beginnen, als ik het me allemaal nog kan herinneren...

Vanaf Potosi, gingen we door naar Sucre, wat meteen mijn favoriete stad werd! Ik wist niet dat Bolivia zo mooi was! Vol mooie statige, witte gebouwen en mooie pleinen, ik kon er uren rondlopen! Daar hebben we ook onze Koningsnacht gevierd met heel veel Nederlanders en heel veel Oranje, Alex kon helaas niet meezingen met Guus Meeuwis ;). Vanuit Sucre hebben we een drie daagse trekking gedaan. Om 6.30 op pad, we waren met een klein groepje van 5 mensen plus twee Spaanse gidsen. We begonnen op 3600m hoogte en wandelen een heel stuk naar beneden op kleine zandpaadjes tot op 2300m hoogte, lunch bij een waterval en daarna weer klimmen, wat erg lastig was door de hoogte, je bent na 5 stappen al buiten adem, dus we hadden veel pauzes. Het uitzicht was fantastisch, bergen, groen, prachtige natuur! Twee nachten in een schattig huisje geslapen en toen weer terug naar Sucre. Het barstte er van de Nederlandse restaurants, dus we hadden een grote Bossche bol als toetje!

Samaipata was de volgende plek, kwamen daar fijn om 4 uur snachts aan en waren opeens midden in de jungle, heet, heet, heet! We deden een trekking in het gebied om Condors te zien, de omgeving was heel mooi, maar de condors waren nergens te bekennen. Vanaf Samaipata gingen we naar Santa Cruz, wat een vreselijke stad is, benauwd en vies, vol met eten en auto´s op straat, je ademt alleen maar uitlaatgassen in, daarbij hadden we ook nog regen. Gelukkig hadden we daar maar een paar uur, voordat onze bus naar Brazilië. Stromende regen hadden we de hele nacht en ook toen we de bus uitkwamen, was ook nergens een wc te bekennen, dus dan maar 13 uur zonder.. ach. Daar waren we dan, in Brazilië, meteen een tour boeken voor de Pantanal, ja, wij verspillen geen tijd! Meteen een heel ander systeem, twee grote kerels die zich nogal kinderlijk gedragen, je vanalles beloven, doen alsof ze je beste vriend zijn en speciaal voor jou een goede prijs bedenken, wat dan uiteindelijk 3x zoveel is als het zou moeten zijn. Daarom is research vantevoren altijd handig. Dus uiteindelijk hadden we een okee prijs afgesproken. Twee uur later gingen we op weg naar de Pantanal. Eerst een hele tocht in de jeep, toen in een bootje, tijdens het wachten op de boot werd ik al 40x gestoken, dus dat was een leuk begin, meteen wist ik weer waarom ik nooit zo blij wordt van de jungle.

Drie dagen sliepen we aan de rivier in een kamer met de rest van onze groep. We deden boot tours, gingen piranha vissen,wat heel leuk was, ik ving er een paar, maar ze waren al van de haak voordat ik ze binnen kon halen haha. Het was op zich leuk, maar ik had graag Ara´s willen zien en Toucans en die zagen we allebei niet, alleen Toucans in de verte, dus dat was jammer. We zagen vooral veel kaaimannen, vogels en een aantal andere dieren. Ook deden we een wandeltocht door de jungle, maar de bijtende mieren en stekende muggen en het feit dat we vooral door het water liepen tot boven onze knieeën terwijl er nogal veel kaaimannen (krokodillen) rondzwemmen was niet ideaal en 1 jongen van onze groep bleef maar schreeuwen omdat de mieren hem niet met rust lieten haha, dus dat hielp ook niet. Alles wat ons beloofd werd, kregen we ook niet trouwens, jaaaa de douche is heet... die was dus ijskoud.

Brazilië is DUUR!!! Dat wisten we ook, dus daarom hebben we er maar 6 dagen doorgebracht. Onze volgende plaats was Bonito. Bonito betekent mooi en dat was het ook. We gingen een dag snorkelen in een rivier, dat was heel leuk om te doen, maar mijn hoogtepunt waren de Ara´s! Er was een plek waar je ze kon bekijken, wel gewoon in de natuu, dus je weet nooit of je ze ziet, maar we zagen er een stuk of 15, zo groot en zooooo mooi en zo dichtbij, ik was zo blij als een kind! Heb ik toch een beetje vogelliefde van mn vader overgenomen denk ik haha.

Iguazu falls!! De beroemde watervallen! Onze laatste stop in Brazilië! Twee uur hebben we er rondgelopen, je ziet hier voornamelijk het panoramische uitzicht, dus je bent er redelijk ver vanaf, maar het was mooi om te zien. Er liepen heel veel neusberen rond, op zoek naar eten, daar kun je dus beter niet te dichtbij komen, ze kunnen bijten. Aan het einde konden we dichterbij het punt komen waar een heleboel, misschien wel 10 watervallen samenkomen, Devils Throat heet dat en daar wordt je dus ook meteen zeiknat, maar het is wel heel indrukwekkend!

De volgende dag waren we in Argentinië, ook om de Iguazu falls te bekijken, maar dan van de andere kant, deze keer sta je erboven! We waren de eersten in het park, maar moesten op het treintje wachten, die binnen 10 minuten vol zat met 80 Japanners, maar we waren toch het eerste bij de watervallen! Waaaaaah, ik was meteen doorweekt, maar het is meer indrukwekkend dan de andere kant, je moet bijna schreeuwen om elkaar te verstaan. 8 uur lang hebben we hier rondgelopen, er zijn wel meer dan 25 watervallen bij elkaar en je kunt ze van alle kanten bekijken, beneden, boven, in het midden, vanaf een eiland etc.

Paraquay was onze volgende stop. Ciudad del este viel tegen, we wilden naar de op 1 na grootste dam ter wereld, maar dat bleek heel duur te zijn, we wilden naar alle elektonica winkels die heel goedkoop zouden zijn, maar alles dicht, want het was onafhankelijkheidsdag. Dus dat was jammer. Dan maar door naar Encarnacion. Wat wel heel leuk was. Daar gingen we naar de Jesuit Missions, dat zijn oude ruïnes. Er komen niet heel veel mensen en het is heel groen, veel gras en bloemetjes, dus het is erg mooi. Met een tuktuk gingen we naar de volgende ruïnes, hier was een grote kathedraal, nu met gras als vloer en het zonlicht, het was heel bijzonder. Asucncion was de laatste plaats. Op zich een prima stad, maar niet heel bijzonder en ik vond het een beetje vies.

Vanaf hier was het weer tijd om naar Bolivia te gaan.... maar dit werd een hele lange, lange, lange reis. 48 uur om precies te zijn!Ja, echt. Eerst met een klein busje naar het busstation, onze grote tassen pasten er net. Steeds meer mensen kwamen in het busje, dus toen wij eruit moesten, moesten er eerst 6 mensen uit voordat wij eruit konden. Pff.. het lukte maar net. Opeens hoorde ik een schreeuw en werden mijn schoenen uit het raampje gegooid...oeps... die was ik dus bijna vergeten.

Om 19uur. begon onze reis. 24 uur zou het duren... maar dat werd 27 uur. We stopten ongeveer 6x voor politie controles, paspoorten en tassen worden bekeken. Om 5 uur sochtends verlieten we Paraqauy en moesten dus uit de bus voor een stempel in ons paspoort. Echt slapen was er dus niet bij. We zouden om 7 uur aankomen in Santa Cruz, maar dat werd 11 uur. Ons werd verteld dat er geen bussen meer zouden gaan, maar er was gelukkig nog 1 bus, ook echt de laatste in het station, dus 5 minuten later zaten we daarin. Geen eten, geen wc... nou ja, dan maar niet. We kwamen aan, 10 uur later, in Cochabamba, waar we opnieuw in een volgende bus moesten, zonder tijd voor een wc of ontbijt. Oooh, er is een wc in de bus... nee, deze zit op slot, is niet in werking. Aaaaaaarrrggghhh... Om half 3 stopten we eindelijk en kon ik naar een ongelooflijk vieze wc, maar ik was er heel blij mee. Ook konden we eindelijk wat eten. Een paar uur later kwamen we uiteindelijk aan in La Paz, waar ik hoopte op een heerlijke douche, maar ik kreeg een miezerig straaltje, die 2 minuten warm was en daarna koud werd.
Wie wil er nou niet reizen? Dit klinkt fantastisch toch? haha, het was vreselijk, maar we hebben het overleefd :) En op deze manier was het goedkoper en sneller en hoefden we niet in plaatsen te blijven waar het niet leuk was. Allemaal voordelen... met een paar nadelen.

La Paz was heel leuk, allemaal kleine straatjes vol bedrijvigheid, lekker in lokale restaurants gegeten, heeeeel goedkoop en lekker. En verder moesten we gewoon nog een beetje bijkomen.

Met een minibusje gingen we naar Corioco! Geweldige bergen, het lijkt allemaal te mooi om waar te zijn en opeens waren we in het groen, keken we uit over een vallei, met besneeuwde bergtoppen in de verte en koffieplantages en bananenplantages om ons heen. Dit alles zagen we de eerste dag niet, alles was toen mistig en we hadden de hele dag regen. Gelukkig klaarde het op en hadden we nog twee dagen zon. We deden een paar wandelingen, zagen watervallen, hadden leuke gesprekken met de eigenaar van ons hostel (beetje een hippie) en genoten van het uitzicht.

Vanaf Corioco terug naar La Paz en toen weer door naar Copacabana. Daar kwamen we savonds aan, een touristich plaatstje met een enorme kerk! De volgende ochtend gingen we met de boot naar het Eiland Isla Del SOl. Dit is aan het meer Titicaca. Wow, heeeeel mooi en vooral heel rustig. We lieten alle toeristen eerst vertrekken en daarna was het heeeel stil. We sliepen er twee nachtjes, op verschillende plekken. Alles is heel basic, dus vaak geen douche, geen ontbijt. Maar het uitzicht maakt alles goed. We hebben over het hele eiland gelopen, overal ezeltjes en koeien en mensen aan het werk op het land die allemaal vrolijk hallo zeggen. Als je ergens zit, hoor je helemaal niks, behalve het gefluit van de vogeltjes. Er zijn ook wat ruïnes, maar het is vooral de natuur die het mooi maakt. Lopen was af en toe zwaar, want het is 4000m hoog. Met de boot gingen we weer terug naar Copacabana en vanaf daar pakten we de bus naar Arequipa, in Peru! Het volgende land!

Liefs